ಹರಿಯದೆ ನಿಂತ ಕೊಳಕು ತುಂಬಿದ
ಹಳ್ಳದ ನೀರು ನನ್ನ ಬದುಕು
ಬೇರು ರೆಂಬೆಗಳ ನುಸುಳಿನ ಮುಗ್ಗುಲ್ಲಲೇ
ಬೆಳೆಯ ಬಿಡಬಾರದಿತ್ತು ಸೋಗೆ
ನಾ ಬದುಕಿದ ಬದುಕು
ನನ್ನೀ ಕೈ ಬೇಡಿಗಳಾದವು
ಕೊಳಚೆ ಅನ್ಯಾಯದ ಹೃದಯ ಸ್ಥಾವರಗಳು
ಇವುಗಳ ದಾಟಿ
ಬೇರು ಕವಲುಗಳ ಮೀಟಿ
ನಾ ಬದುಕಿದ ಬದುಕು
ನನ್ನ ಕಣ್ಣೀರೇ ನನ್ನ ಹಾಸಿಗೆ
ನನ್ನ ಬಾಹು ಹುಳುಕೀಟಗಳ ಅಂಗಳ
ಕೆಸರು ನನ್ನ ಮೃಷ್ಟಾನ್ನ
ತಾಯ್ಕೊಂಡಿ ನನ್ನ ಜೀವ ಸಂಚಲನ
ನಾ ಬದುಕಿದ ಬದುಕು
ನನ್ನ ಮೈಯ ಕೊಳಕು ಕಂಡ ಮನಗಳು
ಅರಳುವುದಿರಲಿ ಉಗುಳಿ ದೂಡಿದರು
ನನ್ನ ನೆತ್ತರು ಕೊರಗುವುದರಲ್ಲಿ
ಸೂರ್ಯನು ಪಶ್ಚಿಮದೊಳು ನನ್ನ ಮೆಚ್ಚಿದನು
ನಾ ಬದುಕಿದ ಬದುಕು
ಆ ಬೆಚ್ಚನೆಯ ರವಿಯ ಕಿರಣ ಲಾಲಿತ್ಯ
ದೂಡಲಿಲ್ಲ ನನ್ನ. . . ಭೇದಿಸಲಿಲ್ಲ ಎಂದೂ. . .
ನನ್ನ ರೆಕ್ಕೆ ಮೈಮನಗಳ ಅರಳಿಸುತ್ತಾ
ನಲಿವು ಮೂಡಿಸಿತು ನವೀನ ಮಿತ್ರನಿಗೆ
ನಾ ಬದುಕಿದ ಬದುಕು
ಕೂಡಿದವು ಕಾಂತಿಯೊಳು ಮೈ ಬಣ್ಣ
ಆದೆನು ದೇವತೆಗಳ ಆಸನ
ಹುಟ್ಟಿದ್ದು ಕೊಳಚೆಯಾದರೂ
ಕರೆದರು ಸೊಬಗಿನೊಳು ಅರಳಿದ ಕಮಲ
ನಾ ಬದುಕಿದ ಬದುಕು
¨ ನವೀನ್ ಮಿತ್ರ, ಬೆಂಗಳೂರು
No comments:
Post a Comment